Duurzaamheid; minder input minder output?
Vooraanstaand ontwikkelingseconoom Sachs van de VN heeft een heldere mening over duurzaamheid:"Als basisregel kan je stellen dat het gebruik van natuurlijke hulpbronnen in de industrielanden binnen 50 jaar met een factor 10 moet verminderen. Maar ‘minder’ heeft twee betekenissen: minder input van grondstoffen, of minder economische output. Voor dat eerste is het duidelijk dat zeer veel kan gebeuren met minder input. Een spaarlamp is daarvan een simpel voorbeeld: dezelfde lichtkwaliteit met vijf keer minder energieverbruik. De nieuwe richting voor economische ontwikkeling is een sterke groei van de productiviteit van hulpbronnen in plaats van de arbeidsproductiviteit. Ik ben ervan overtuigd dat er daarvoor interesse kan gewekt worden bij het bedrijfsleven: nieuwe design van producten, nieuwe technologieën, producten vervangen door diensten. Tijdens het symposium van de Federale Raad Duurzame Ontwikkeling heb ik het voorbeeld gegeven van Rank Xerox: zij noemen zich voortaan een ‘documenten-bedrijf’. Ze verkopen geen kopiemachines meer, maar ze verkopen fotokopiëren als dienst. De klant krijgt een machine ter beschikking en betaalt enkel voor de kopies. Rank Xerox is daardoor geïnteresseerd in een goede dienstverlening en in goed functionerende machines, die zo duurzaam, herbruikbaar en recycleerbaar mogelijk zijn."De tweede strategie om factor 10 te halen is minder economische output realiseren. Dat is minder een technische, dan wel een culturele uitdaging. Het gaat niet over opofferen, maar over een desinteresse leren cultiveren voor teveel consumptie, teveel vervoer… Er zijn verschillende redenen waarom dat mensen kan aanspreken. Een groot deel van onze welvaart is bijvoorbeeld niet vrijwillig gekozen. Zo gebeurt de aankoop van een auto in de meeste gevallen niet omdat we zo wild zijn van autorijden, maar wel uit zelfverdediging. Als je geen auto hebt, dan ben je sterk in het nadeel ten opzichte van anderen. Groei verhoogt dus niet enkel onze keuzemogelijkheden. Er zijn ook meer en meer uitgaven waartoe we ons verplicht voelen. Veel van wat we bezitten, moet ons helpen niet van de sociale ladder te vallen. Een andere typische uiting van onze over-ontwikkeling is opstopping op allerlei terreinen. Ons verkeer en transport is zo ontwikkeld dat we nauwelijks nog vooruit raken. Alles moet zo snel gaan, dat we geen tijd meer hebben. Onze wereld is zo ontsloten, dat we ons steeds verder moeten verplaatsen. We bezitten zoveel dingen dat we geen tijd meer hebben ervan te genieten." Is zijn visie haalbaar? Is welvaart een culturele keuze? Wat vinden jullie?
Het hele interview is te vinden op:
http://www.vodo.be/documenten/Kranten/krantweer/logica.html
posted by Dimitry van den Berg @ 05:05
2 Comments:
Smiley Fijn dat er gelijkgestemden zijn met verantwoordelijkheid over onze toekomst.
alle druppels op de gloeiende, en steeds gloeiender wordende, plaat zijn welkom.
Wat er mijns inziens vooral moet gebeuren, en daar is dit initiatief een goed voorbeeld van, is eenstemmigheid. We moeten de handen ineen slaan en de juiste , moedige keuzes maken.
Maar ook, en dat is niet minder belangrijk, moeten we zelf het goede voorbeeld geven: Stoppen met auto rijden, lichten uit als we de kamer verlaten, duurzaam bouwen, verantwoord investeren, milieubewust opvoeden, geen water verspillen, etc etc...
Dit zijn voorlopig vooral moedige keuzes, omdat ze vanuit de welvaartstraditie cq de kudde niet direkt en duidelijk gewaardeerd worden. Mensen die wat bewuster proberen te leven worden nog te vaak als alternatievelingen gezien. Dat imago moet eraf.
Het zal heel normaal worden om verder te kijken dan de eigen neus lang is.
En als we het toch over lange neuzen hebben: Een inzicht dat ik onlangs kreeg: We hebben allemaal zulke lange neuzen gekregen.
Door de diverse media, waaronder natuurlijk ook de TV., zijn wij in staat om heel ver over onze natuurlijke grenzen heen te kijken. Hierdoor kunnen wij ons heerlijk bemoeien met andemans zaken -en zo onze eigen verantwoordelijkheid ontlopen-. We willen niet zien dat wat we in onze huiskamers aan informatie binnen krijgen slechts een subjectief beeld is van de situaties. En noch minder willen we weten dat wij daarmee verbonden zijn.En dat wij met onze naaste buren verbonden zijn. Vaak kennen wij onze direkte buren niet eens!
Als het ons teveel is zappen we door naar een nog dromeriger programma of storten we wat geld, verdiend met duizenden kilometers autorijden, onnodige productie, blabla verhalen etc. op een rekening van een goed doel.
Daarna gaan we , moe van al dat werk en van die overvloed aan informatie en materialen maar eens lekker , met het vliegtuig, naar een zonnig oord. Of varianten daarvan.
Zo hebben wij allen onze schijnheiligheid.
Om diegene die dit leest niet te beledigen geef ik hierbij toe dat dit mij zeker betreft.
Ik ben verslaafd aan welvaart. Afkicken is een moeizaam proces, waarbij ik er niet alleen op let dat ik een hoop overbodige informatie buiten de deuren houd maar ook mijzelf moet matigen met de consumptie van allerlei in eerste instantie heerlijke geneugden. Er is een spreekwoord dat zegt: Sommige zaken lijken nektar en blijken later gif. Andere zaken lijken gif en blijken achteraf nektar. Het eerste betreft de primaire zinnelijke bevrediging waar wij allen op uit zijn. Het tweede betekend een zekere discipline en beheersing van onze driften.
Concluderend: Als vervangende bezigheid wil ik steeds meer positief bijdragen aan een verantwoorde manier van samenleven.
Ik doe mee, laten we elkaar helpen!!
Een inspirerend boekje dat ik net heb gelezen gaat over het bouwen van z.g earthships, zelvoorzienende woningen. Ik geef hier een paar websites.:
www.earthship.org
www.lowcarbon.co.uk
www.earthshipbelgium.be
www.nibe.org
groeten en zon op ons pad,
Mike
Welvaart is een culturele keuze. Geen slechte overigens.
Een reactie posten
<< Home